Włochy - wzdłuż zachodniego wybrzeża część 2

Trzeci dzień naszej tour Italiano zaczęliśmy od wizyty na plaży. To właśnie jest najlepsze w podróżowaniu na własną rękę - chcemy na plażę to jedziemy na plażę. Atrakcje naszego następnego celu, Terraciny, istnieją od starożytności - poczekają na nas jeszcze chwilę :) Wybierając się na Włoską plażę w czerwcu pamiętajmy, że słońce tu "ma tę moc" - piasek jest tak gorący, że nie da się po nim chodzić boso, a bez parasola mało kto wytrzyma. Na szczęście często można je wypożyczyć na miejscu. Popluskaliśmy się chwile w morzu, poskwierczeliśmy na ręcznikach i ruszyliśmy dalej.

Terracina to niewielkie miasteczko położone na wybrzeżu Morza Tyrreńskiego w połowie drogi pomiędzy Neapolem a Rzymem. Jednym z najcenniejszych zabytków Terraciny jest znajdujący się w górnej części miasta monumentalny kompleks archeologiczny Forum Emiliano. Zobaczymy tu też wybudowaną w miejscu starożytnej świątyni Katedrę (Concattedrale di San Cesareo), XIV wieczny gotycki Palazzo Venditti, ufundowaną w XII wieku przez papieża Aleksandra III Bazylikę oraz XIII wieczną Torre Frumentaria. Na rynku starego miasta, Piazza Municipio, zjeść można pyszne lody rzemieślnicze w Caffe' del Duomo - rodzinnej kawiarni z tradycjami sięgającymi 1938 roku.

Na pobliskiej Górze Świętego Anioła (Monte Sant'Angelo) znajdziemy ruiny antycznej świątyni Jowisza (Tempio di Giove Anxur). Dojdziemy tam samochodem lub dojdziemy schodami w górę z Piazza Municipio na via Anxur, od której po 200 m odchodzi kręta droga na szczyt (40 minut); można też po 100 m za strzałką do świątyni skręcić w prawo i wspiąć się skalistą ścieżką, co trwa o połowę krócej. Uważa się, że świątynia pochodzi z I w. p.n.e.. Obecnie pozostał tylko fragment konstrukcji w postaci arkadowego tarasu, z którego rozciąga się oszałamiający widok.

Następnie obraliśmy azymut na Anzio, które w starożytności było stolicą państewka Wolsków. Po przyłączeniu do Republiki Rzymskiej stało się popularną miejscowością wypoczynkową patrycjuszy szukających spokoju. Miasto odwiedzali cesarze, a bogaci obywatele budowali tu swe nadmorskie wille. Urodzili się tu Kaligula i Neron. Ten drugi wybudował najsłynniejszą z will (Villa Imperiale), dziś już trudną do zidentyfikowania, która służyła kolejnym cesarzom aż do przełomu II i III w. n.e..

Wieczorem zameldowaliśmy się w Rzymie. Na nocleg wybraliśmy mieszkanie w dzielnicy Quadraro na obrzeżach miasta, 10 min spacerem od metra jadącego do starożytnego centrum. Oszczędziliśmy sobie tym samym stania w korkach na wjeździe do miasta oraz mieliśmy swobodę poruszania się przez cały następny dzień. O tym gdzie nas poniosło i co widzieliśmy w następnym wpisie..